مدح و مناجات با پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم
روزیکه از وجود، دو عالم معاف بود نور شما به عـرش خدا در طواف بود ارواح و نـور و طـینت‌تـان پـاکِ پـاک یعنی وجودتان ز ازل صافِ صاف بود هـر یـک بـرآمـده ز تـجـلای دیـگـری یک نور واحدی که شعاعش مضاف بود از نـورتـان تـجـلّی خـلـقت شـروع شد آن خلقـتی که خالص و بی‌انحراف بود ما را هـم از وجـود شـما مـنَّـتی رسـید رخـسارتـان بـرای دل مـا مـطـاف بود قـالـوا بـلای ما همه در عـرصه الست در اصـل بر ولایت‌تـان اعـتـراف بـود ای نـامـتـان مــرادف ذکـر خـدایــتــان صـلِ عــلـیَ الـنَـبـیِ و آلـه، ثـنــایــتـان کی می‌توان به وصفِ تو دلبر زبان گشود کی می‌توان فراخورِ شأنت، غزل سرود کی می‌توان به کُـنهِ مقـامـات تو رسـید کی می‌تـوان به مدح تو آقا هـنر نـمود نـور تو از علی شد و نـور عـلی ز تو آری سزاست نورٌ علی نور را سجـود آدم چـشـیـد غـمـزۀ تـو، شـد اَبـوالـبـشر عالَم هم از کـرشمۀ تو یافت این وجود مجـمـوعِ انـبـیا به شـما امـتحـان شـدند وَرنـه بـدونِ اذن تو پـیـغـمـبـری نـبـود ذکـر مُـسبّـحاتِ تو مـشـق فـرشـتـه شد طرزِ قـیام و شـیـوۀ تـسبـیـح، تا قـعـود بـاید نـوشت سـر درِ دل، با خـطِ جـلی یا مصطفی محـمد و یا مـرتضی عـلی ای فخـرِ کـائنات که نامت محـمد است مدح و ثنای حضرت تو کار سرمد است با فکـر و ذکر تست که دلها خـدایی‌اَند بی‌یاد نام حضرت تو، حالِ ما بد است قـرآن دم از مکـارم اخـلاق، چون زند خُلقِ کریم تست که مقـصودِ ایزد است هر قطره از وضوی تو دریای رحمتی‌ست باران، رسولِ فضل و کراماتِ احمد است تنها نه در کـنـار تو بودن شد افـتـخـار هر کس نماند بعدِ تو تسلیم، مرتد است هر کس مُحبِ تست، علی دوست می‌شود هرکس که بی‌علیست ز آئینِ ما رد است دین خـدا به دامـن تـو چـنـگ مـی‌زنـد دشمن علیهِ تست، دم از جـنگ می‌زند شک نیست نصرتِ تو همان نصرت خداست یعـنی اطاعت تو همان طاعت خداست تـنـهـا نـه از غــدیــر، ز بَـدوِ تــولـدت فـرمان بیـعـت تو هـمان بیعت خداست تا تو رسول رأفت و مهر و عطـوفـتی باران رحمت تو همان رحمت خداست با دشمنان به شدت و سختی عمل کنی در اصل، قدرت تو همان قدرت خداست تَرکِ زیـارت تو جـفـا بر حـریم تـست یعنی که حُرمت تو همان حرمت خداست آل حـسـیـن، آل عــلــی، آل فــاطــمــه الحق که عترت تو همان عترت خداست وقتی تو را خدای تو فخـر همه نوشت ذکر تو را به عـرش اباالفـاطمه نوشت روز ولادت تــو کـه دفــعِ بـلـیــه شــد روز شهـادت تو چه شـد محـسـنـیه شد عـالـم به وقـت آمـدنت غـرق نـور بود با رفـتـنَـت ز آتـش کین، فـاطـمـیـه شد در سال شصت و یک، سرِ نیزه، سرِ حسین با زینب تو هـمرهـت از قـاضـریه شد امروز هـم بـصیـرت زینب چـراغ راه بـنـگــر کـه خـط اول مـا زیـنـبـیـه شـد روح تـو بود، روح خـدا را بـمـا دمـید یک شعـبـه از ولای عـلی نیجـریه شد شکر خـدا که مذهب ما هست جعفـری ایـام عـمـرِ شـیعـه، هـمه صـادقـیـه شد ما جـان نـثـار احـمـدِ محـمـود مانـده‌ایم در انـتـظار مـهـدی مـوعـود مـانـده‌ایـم |